کوله بارم را می بندم

کوله بارم را می بندم.... شاید رفتن مقدس تر از ماندن باشد...
شاید ریختن اشک امشب زیر بارون تنها و بی کس زیبا از خنده هایی باشه که فردا پشتش تنفره...
شايد رفتن قسمتم باشد... شايد آن طرف آبادي كسی منتظرم باشد...
خاطرات سیاه و سفید را در کوله بارم میریزم، به جای بروم که دیگر نه خورشید طلوع نکند و نه ماهی که مرا یاد "تو" بیاندازد...
اين بار درون كوله بارم خند هاي ظاهريش است و نگاهاي كه هيچ گاه به سوي من نبود...
اين بار در كوله بارم حرف هایی است از جنس عشق اما اكنون رنگ باخته اند و بوي تنفر ميدهند...
اين بار در كوله بارم به جاي آب اشك هاي شبانه ام را بر داشته ام...
به جاي نان ناله هاي دلم را آورده ام...
ميخواهم بروم به دياري ديگر..شايد وقتي ديگر و شايد زميني ديگر و شايد خدايي ديگر....شايدم اين خدا بهترين است و من در برابر بنده هاي بدترينش قرار گرفته ام...شايد...